اینترنت که به وجود آمد، یک ابزار اختصاصی نبود، ما هم میتوانیم از آن استفاده بکنیم یعنی یک راه دو طرفه است. اگر دشمن می تواند از علوم ارتباطات و از پیشرفت ها و تازه های علمی این رشته استفاده کند، ما هم می توانیم استفاده کنیم.از همان شیوه هایی که ضلالت منتشر می کنند، ما استفاده می کنیم و هدایت را منتشر می کنیم. امام خامنه ای (مد ظله العالی) درباره ی ما
سرباز ولی امر هستیم؛ در فضای مجازی و خارج از آن. ناصحان رحل خود بر جای دیگری بیفکنند! سر ما و قدم اوست که وصی امام عشق است و نایب امام زمان (عج). برای یاری دین خدا به بدر و احد و حنین و صفین و کربلا و این آخری، جبهه روح خدا، نرسیدیم اما اکنون بسیجی خاکسار امام خامنهای (روحی فداه) هستیم. قلم بخواهد، قلم میزنیم؛ شمشیر بخواهد، شمشیر. سکوت بخواهد مطیعیم؛ فریاد بخواهد، مطیع. سوز جانبازی برای آرمان اسلام و انقلاب اسلامی را سالهاست که در سینه پروراندهایم و علم کامل داریم که برای پایداری انقلاب اسلامی بسوی کربلای خود رهسپار خواهیم شد. از دنیا هیچ نمیخواهیم جز اینکه به پر و پای ما نپیچد؛ حزب الله در میان دنیاداران با همان مشکلی روبروست که هزار و چهارصد سال است اولیای خدا با آن روبرو هستند. دیگر اینکه سید شهیدان اهل قلم فرمود: هر کس میخواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند.
شاید هیچ فرصتی برای یک محاسبه همه جانبه و خانه تکانی اساسی و بازنگری در خود و جامعه،مناسب تر از «ماه رمضان» نباشد. در شبها و روزهای این ماه خدایی، هم مجالی برای بازپروری روح و جان است، هم فرصتی برای رسیدگی به محرومان و مستمندان و همدردی با دردمندان، هم موقعیّتی برای تقرّب به خدا و تقویت روحیّه معنوی و از خود رها شدن و به خدا پیوستن.
از رمضان چه انتظاری است؟!
و از روزه داران چه انتظاری؟!
یکی از تکالیفمان در این ماه، رسیدگی به «خود» است، گشودن حسابی برای «محاسبه نفس»، رسیدگی به نیک و بدها، خیر و شرّها، ثوابها و عصیانها و حسنات و سیّئات خویش.
«توبه»، راهی است، گشوده پیش پای خاکیانِ گناه آلود، تا جان خویش را به پاکی برسانند و افلاکی شوند و رضای خدای توبه پذیر را فراهم آورند، پنجرهای است باز شده به رویمان، جهت نگاه کردن به آستان مغفرتِ خدای غفّار.