خبرگزاري فارس: مسئول بهداري گردان مقداد گفت: بعد از خبر شهادت حاج محمد ابراهيم همت، جبهه آرام شد و آتش نيروي دشمن و خودي خاموش شد گويي در جبهه آرامش ابدي حاكم است و دشمن در مقابل همت و حاج همت‌ها تسليم شد.

راستی تا حالا ینگاهی به دور و برمون انداختیم . اطراف خودمون ، کوچه محله ، شهرمون استانمون ، کشور عزیزمون و موقعیتش تو دنیا . تا حالا به این فکر کردید اونروز دلیرمردانی از همه هستی و مواهب دنیوی خودشون : جان ، مال ، هستی و ناموسشون گذشتند و با غیرتشون جونشون رو فدای من و شما کردند تا آروم و بیدغدغه زندگی کنیم . وصیتنامه هاشون را خوندیم ؟ از ما چی خواستند؟

لطفا به ادامه مطلب رجوع فرمایید.

صبح يك روز گرم تابستاني، زير سايه چادري در هفت‎تپه، مأمن «لشكر خط‎شكن 25 كربلا» لابه‌لاي تپه ماهورها، تك و تنها نشسته بودم. نورالله ملاح را ديدم كه از دور، در طراز نرم و ملايم نور، با لبخندي از جنس سرور، به طرفم مي‌آمد، سرش را از ته تراشيده بود. مهربان كنارم نشست. 

گفت: پسر، قشنگ شدي‌ها! عجبا چرا اين روزها، بعضي از بچه‌ها موهاشون رو از ته مي‌تراشند! نكنه خبرايي هست و ما بي‎خبريم، عين حاجي واقعي‎ها شدي‌ها! . . . تقصير كه ميگن همينه ديگه، نه؟ 

شهيد ملاح دستش را روي شانه‌هايم چفت كرد و با لبخندي غريبانه گفت: سيد، بذار برات از خواب ديشب بگم. تو هم از اصحاب خواب ديشب من هستي . . . .